سکه ها را می شمارم
و سکسکه ام را
که از دیدن تو آغاز شد!
اما دیر است
سکه ای بینداز و برو
مرده روی زمین نمی ماند...
(طرز )تهیه ی پیژامه
پارچه
می‌خریم (تترون راه راه)، به خانه می‌بریم.
پیژامه‌قبلی را که مادرتان
دوخته روی پارچه گذاشته آنرا می‌برید. به خاط‌ر داشته باشید که پارچه را دو
لایه کرده باشید. قبل از اینکه قسمت کشدار را ببری، سه چار انگشت جا بذار،
چون بعد باید خم شود تا کش رد شود. این را برای همه لبه‌ها بکن.
پیژامه
قبلی را برداشته در کمد قرار بدهید تا مادر آشفته نشود. نخ سوزن آورده
پارچه‌را کوک بزنید. (کوک زدن یعنی رد کردن موقت نخ از لای پارچه) از لای
در سرک بکشید تا مادر بزرگتان از راه سر نرسد (چرخ خیاطی مال مادر بزرگ
است).
بعد از دوختن، نوبت کش‌‌اندازی است. کش را می‌اندازیم، به این
صورت که سنجاق قفلی را به سر آن گره زده، کشان کشان از سوراخ کمر
پیژامه عبور بدهید. یادتان باشد سنجاق قفلی را پس از خاتمه کار به چارقد
مادربزرگ ارجاع دهیم.
نکات
مهم
1- برای جلوگیری از عدم سایش سرزانوها، از چهار دست و پا رفتن
بپرهیزید.
2- در صورت پاره شدن کش، پیژامه سقوط خواهد کرد.
3- حضور
در اماکن عمومی با پیژامه خلاف شئونات اجتماعی است.
4- پیژامه نیز
مانند مسواک و عینک، از لوازم شخصی شماست، از تعارف آن بپرهیزید.
5-
قبل از اینکه پیژامه قبلی را روی پارچه بگذارید، کش آنرا خارج کنید تا کمرش
تنگ نشود.