تاریخچه سفره گواه گیری (سفره عقد) درایران باستان

تاریخچه سفره گواه گیری (سفره عقد) درایران باستان
درگذشته ایرانیان باستان به جشن عروسی سور میگفتند عروس لباس سبز می پوشیده وتور یا پارچه ای سبزرنگ روی سرمی انداخته،داماد نیزعرقچین سبز بر سر و روی شانه راست او چادرشب یا دستمال سبزانداخته می شده در پشت سرداماد برادر یا یکی ازبستگان بسیارنزدیک او می ایستاده و دردست(یادرسینی کوچک)یک دستمال سبز،یک انارشیرین یک تخم مرغ یک قیچی وکمی نقل وشیرینی وآویشن همراه با نخ وسوزن سبز رابالای سرداماد نگه می داشته،یادرداخل سفره ای به نام سفره گواه(سفره عقد)قرار می دادند. (شایان ذکراست که زرتشتیان عزیزکشورمان هم اکنون نیز به همین شیوه مراسم برگزار مینمایند.)

سفره گواه معمولا سبزرنگ وشامل مواردزیراست.

نگاره اشو زرتشت-کتاب اوستا و کُشتی باز نشده-شمع یالاله یاچراغ روشن-قند سبز-گلدان گل و سرو-نقل وشیرینی-انارشیرین-یک تخم مرغ-یک عدد قیچی-یک ظرف کوچک آویشن مخلوط با برنج وسنجد-نخ وسوزن سبز-لورک عروسی(مخلوط هفت نوع آجیل شیرین) که روی آن نقل وشیرینی ریخته شده-گلاب وآینه.

توضیحات موارد بالا:



1- کتاب اوستا(کتاب آسمانی)وکشتی:

این دونشان این است که عروس وداماد وبعدها فرزندانشان تابع قوانین دین بوده وباید برابردستورات آن رفتار کنند.



2- قند سبز:

نشان سبزبختی وشیرین کامی است که بعد از گواه گیری(عقد) به عنوان هدیه به موبدی که گواه گرفته میدهند.



3- چادرشب یا شال سبز:

که برروی شانه داماد می اندازند نشانه این است که از این به بعد مخارج زندگی بردوش داماد است و انداختن پارچه سبزبرروی سفره عقد به جای آن به همین مفهوم می باشد.



4- تخم مرغ:

به این معنا است که همه اختیاراتی که پدر ومادرعروس و داماد درحق فرزندانشان داشته اندرا ازخود سلب کرده وبه یک تخم مرغ مصالحه کرده وآن را بیرون می اندازند وازآن به بعد درصورتی که ازآنها خواسته شود راهنمایی خواهند کرد ولی زوج جوان را مجبورنمی کنند که مطابق میل ایشان رفتارکنند.



5- انارشیرین:

نشانه شیرین کامی وفرزندان زیاداست



6- برگ آویشن مخلوط با برنج وسنجد ونقل ریز:

نقل نشان شیرین کامی-برنج(درگذشته جو بکارمی بردند)نشانه برکت زندگی-سنجد محرک عشق ودلدادگی وآویشن خوش بویی وسرزندگی است که موبد هنگام خواندن اوستای تندرستی روی شانه عروس وداماد میریزد.



7- نخ وسوزن:

نشان پیوند ودوختن است،اگردرزندگی زناشویی رخنه ای پدید آید یا فاصله ای ایجاد شود باید بانخ وسوزن مینوی(معنوی) آن را بدوزند ونگذارند بزرگترشود.



8- قیچی:

ازدو تیغه درست شده و زمانی که دو تیغه با هم کارکنند برش ایجاد می شود یعنی عروس و داماد نقش دوتیغه قیچی رادارند که با همدلی وهم اندیشی وهمکاری می توانند زندگی را پیش ببرند.